WTOREK 27. 08. 24  ŁOPUSZNA DĘBNO FRYDMAN JURGÓW

Po Mszy św. Wyjazd autokarem w kierunku KRAKOWA.

ŁOPUSZNA – wieś w gminie Nowy Targ, powiecie nowotarskim w województwie małopolskim

Miejscowość położona jest w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej nad Dunajcem, u podnóża Gorców. Jej zabudowa ciągnie się wzdłuż potoku Łopuszanka w głąb Gorców. Niektóre osiedla, jak np. Zarębek Wyżni i Koszary Łopuszańskie, położone są wysoko na zboczach Gorców, odosobnione od reszty wsi. Przez położoną na prawym brzegu Dunajca część Łopusznej płynie potok Czerwonka ; ZABYTKI : Kościół pw. Świętej Trójcy z otoczeniem; dwór z zespołem budownictwa drewnianego oraz ogród dworski. Dwór z ok. 1790 r. (przebudowany pod koniec XIX w.) w latach 1821–1884 należał do Leona Przerwy-Tetmajera. Obecnie jest filią Muzeum Tatrzańskiego i znajduje się w nim etnograficzne muzeum. Planowane jest utworzenie tam Muzeum Kultury Szlacheckiej. W Łopusznej dorastał, uczęszczał do szkoły powszechnej i odprawił mszę prymicyjną, a później często tu powracał ks. Józef Tischner. Na miejscowym cmentarzu znajduje się jego grób, a w centrum miejscowości budynek „Tischnerówka”, w którym znajduje się izba pamięci ks. J. Tischnera. Urodził się tu także i wychowywał jego brat Marian – profesor weterynarii. Tutaj urodził się także ks. Kazimierz Bukowski. W latach 30. XIX w. w dworze Tetmajerów gościł poeta Seweryn Goszczyński, który wielokrotnie zwiedzał Gorce i opisał je jako pierwszy w polskiej literaturze. W 1848 r. w dworze Tetmajerów gościł także Jan Kanty Andrusikiewicz, przywódca powstania chochołowskiego. W dworze bywali także bracia Kazimierz Przerwa-Tetmajer i Włodzimierz Tetmajer. W latach osiemdziesiątych XX w. w Łopusznej spędzał wakacje ukrywający się działacz opozycji Bogdan Borusewicz Z Łopusznej pochodzi także rzeźbiarz i medalier Wojciech Czerwosz (1913–1986)

DĘBNO - Kościół św. Michała Archanioła – gotycki, drewniany kościół parafialny w Dębnie Podhalańskim w powiecie nowotarskim, wpisany wraz z innymi drewnianymi kościołami południowej Małopolski na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jest jednym z najlepiej zachowanych gotyckich drewnianych kościołów i jednocześnie jednym z najbardziej znanych polskich zabytków w kraju i za granicą (otrzymał jako jedyny drewniany kościół nominację w konkursie siedmiu cudów Polski), wyróżnia się wkomponowaną w krajobraz sylwetką (praktycznie niezmienioną od czasów budowy) i wyjątkowo cennym ruchomym wyposażeniem, a także unikatową polichromią patronową w układzie pasmowym pochodzącą z około 1500 roku, najstarszą z wykonanych na drewnie i w całości zachowanych w Europie^[1]. Jest to najlepiej zachowana tego rodzaju polichromia w Polsce. Wykonana w 33 kolorach przedstawia w 12 układach 77 motywów, z których najczęstsze to ornamenty roślinne i geometryczne, ale występują także wątki figuralne i zwierzęta, głównie jelenie. Według dawnej klasyfikacji świątynię zaliczano do zabytków klasy zerowej. W 2003 roku cały obiekt wraz z innymi drewnianymi kościołami południowej Małopolski i Podkarpacia został zapisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, W serialu Janosik (1973) w kościele w Dębnie główny bohater brał ślub z Maryną. Jednak widzom pokazano aż trzy kościoły – inny, kiedy młodzi do niego wchodzili (kaplica na Polanie Chochołowskiej), kościół w Dębnie – gdzie odbywała się cała ceremonia i jeszcze inny, gdy z niego wychodzili.

 FRYDMAN Wieś Podtatrza, pochodzi z przełomu XIII i XIV wieku. Frydman otrzymał status miasteczka od XVII w. – posiadał własną pieczęć miejską, choć faktycznie był wsią targowo-rzemieślniczą. Osada miała kształt prostokąta z placem pośrodku.
Do 1918 r. Frydman wchodził w skład Królestwa Węgier, zaś w latach 1939–1945 znalazł się pod rządami Pierwszej Republiki Słowackiej. Kościół parafialny pw. św. Stanisława, dzwonnica, ogrodzenie z bramkami, otoczenie. Obiekt jest najstarszym zabytekiem architektury sakralnej na Podtatrzu. Wczesnogotycki zrąb świątyni pochodzi zapewne z przełomu XIII i XIV w. Legendy podają, że we frydmańskim kościele służył do mszy Jan III Sobieski wracający przez Zamagurze spod Wiednia. Dwór z najbliższym otoczeniem i drzewostanem. Kasztel, a właściwie piętrowy murowany dwór obronny typowy dla terenów Spiszu, zbudowany przez Jerzego Horvatha Palocsaya w latach 1585–1590 jako wiejska rezydencja o charakterze obronnym. Pierwotnie renesansowy: założony na rzucie prostokąta, z grubymi murami zwieńczonymi attyką, z narożnymi wykuszami i wieżyczkami. Przebudowany ok. 1910 r. (wówczas usunięto m.in. attykę). Dawne piwnice winne. Zabytkowe piwnice, w których do XIX w. właściciele Frydmana z rodu Horwathów przechowywali wino sprowadzane z Węgier. Na każdym z dwóch pięter są po trzy 100-metrowe korytarze, o siedmiometrowej szerokości. Do piwnic można wejść przez jeden z dwóch ośmiobocznych pawilonów nakrytych gontowymi kopułami, zwanych burghauzami. Mieszkańcy Frydmana nazywają je kaplicami. Zwiedzanie podziemnych tuneli możliwe jest po uzyskaniu zgody jednego z trzech właścicieli mieszkających w pobliżu. JURGÓW -Kościół św. Sebastiana i  OBIAD IMIENINOWY U MONIKI RABIAŃSKIEJ I NOCLEG U SARAPATKI

 ŚRODA 28. 08. 24  SŁOWACJA TATRY BIALSKIE ŻDIAR VRBOV PODOLINIEC STARA LUBOVNA MSZA ŚW. W KOŚCIELE ŚW. SEBASTIANA W JURGOWIE. Śniadanie. Przejazd NA SŁOWACJĘ. Podziwiamy piękne panoramy Tatr Bialskich. Docieramy do VRBOVA. Korzystamy z wód termalnych (2,5 godz) a potem udajemy się do PODOLIŃCA i na Zamek STARA LUBOVNA.

VRBOV - Park termalny  kąpielisko siarkowe na Słowacji. Kąpielisko powstało w 1981, ale lecznicze źródła siarkowe znane były już od 1714. Kąpielisko działa przez cały rok. Kompleks składa się z basenów i term zgrupowanych na stosunkowo małym obszarze. Tutejsze wody geotermalne uznawane są za najbardziej lecznicze wody w Europie Środkowej. Wykazują działanie lecznicze w przypadku następujących schorzeń: kostno-stawowych, skórnych, układu nerwowego, sercowo-naczyniowych, górnych dróg oddechowych z astmą i alergicznych. Zalecany jednorazowy czas pobytu w basenie siedzącym (temperatura wody: 36-37 °C) wynosi 20 minut

PODOLINIEC – miasto we wschodniej Słowacji, na Spiszu, w kraju preszowskim, w powiecie Lubowla. Znajduje się nad lewym brzegiem Popradu, u podnóży Magury Spiskiej. Podoliniec pierwotnie należał do Polski i znajdował się w granicach ziemi sądeckiej, później (na kilkadziesiąt lat, do roku 1412) włączony został do Węgier. Pierwsza pisemna wzmianka o Podolińcu pochodzi z roku 1235, zawiera ją skarga biskupa krakowskiego na duchownych węgierskich, którzy bezprawnie zaczęli pobierać dziesięcinę z miejscowego kościoła, który wraz z okolicą znajdował się wówczas jeszcze w granicach diecezji krakowskiej. W 1244 książę krakowsko-sandomierski Bolesław Wstydliwy udzielił prawo lokacji Podolińca krakowskiemu rycerzowi Henrykowi. W 1292 miejscowość otrzymała prawa miejskie. Podoliniec uzyskał prawo składu w 1292 roku. Zachowany stary zespół miejski z unikatowym układem urbanistycznym został w 1990 roku uznany za miejski rezerwat zabytkowy. Kościół Wniebowzięcia NMP z końca XIII wieku. Ratusz miejski z 1903 roku. Na północnym obrzeżu miasta znajdują się  monumentalne budowle klasztoru i kościoła pijarów z lat 1647-1651.

STARA LUBOVNA Zamek Lubowelskiwe wschodniej Słowacji, obecnie w mieście Lubowla w kraju preszowskim, w historycznym regionie Spisz, wybudowany pod koniec XIII w. (pierwsza wzmianka z 1311 r.). Obecnie częściowo jest trwałą ruiną, częściowo odbudowany. Na zamku jest udostępniona kopia aktu zastawu spiskiego. W zachowanych pomieszczeniach mieści się muzeum. W kaplicy zamkowej jest stała wystawa kopii polskich klejnotów koronacyjnych. Poniżej zamku znajduje się Muzeum Architektury Ludowej regionu spiskiego (skansen). Budowę zamku na skalnym wzgórzu zlecił król Węgier Andrzej III. Powstał trzypiętrowy pałac (parter – magazyny, 1p – sala reprezentacyjna, 2p – komnaty mieszkalne) i stołp o ośmiu piętrach po stronie zachodniej. Nieco później po stronie wschodniej powstała kuchnia. Pomiędzy 1323 a 1342 r. zamek stał się własnością rodziny Drugethów.  8 listopada 1412 r. Zygmunt Luksemburski zastawił część ziemi spiskiej w tym zamek Lubowelski za pożyczkę u króla Polski Władysława Jagiełły w kwocie 37 tys. kop groszy praskich. Na zamku podpisano akt zastawu. Zamek stał się siedzibą zarządców zastawionego terytorium - starostów spiskich. W 1476 r. starostwo spiskie obejmuje z przerwą na lata 1506-1522 polski ród szlachecki Kmitów. Do końca średniowiecza została wydrążona studnia w południowo-wschodniej części wzgórza zamkowego. Do 1528 r. w związku z rosnącym zagrożeniem tureckim rozbudowano mury obronne zamku, a mieszkańcy Starej Lubowli zbudowali w ich wschodniej części okrągłą basztę nazywaną rondlem o trzech charakterystycznych strzelnicach armatnich.

CZWARTEK 29. 08. 24 NOWY TARG  TARG MUZEUM PODHALAŃSKIE

MSZA ŚW. Śniadanie. Przejazd na słynny targ do  NOWEGO TARGU – miasto w województwie małopolskim, położone w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej u stóp Gorców, w widłach Czarnego i Białego Dunajca. Siedziba powiatu nowotarskiego, dwóch gmin - miejskiej (miasto Nowy Targ) oraz gminy wiejskiej Nowy Targ, a także Euroregionu Tatry.

Liczący 33 293 mieszkańców Nowy Targ jest największym miastem i historyczną stolicą Podhala, jak również jego głównym ośrodkiem handlowym, komunikacyjnym i przemysłowym. W mieście działa Podhalańska Państwowa Uczelnia Zawodowa, a także najwyżej położone lotnisko w Polsce. Lokowany przed 1233 rokiem, Nowy Targ prawa miejskie otrzymał 22 czerwca 1346 r. od króla Kazimierza Wielkiego. Zachował się historyczny zespół architektoniczno-urbanistyczny miasta ze średniowiecznym rynkiem.  Większość mieszkańców Nowego Targu stanowią wyznawcy Kościoła rzymskokatolickiego. Nowotarskie kościoły katolickie: Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, al. Tysiąclecia 39 – Śródmieście; Kościół św. Katarzyny, ul. Kościelna 1 – Stare Miasto; Kościół św. Brata Alberta, Nowy Targ – Niwa; Kościół Matki Bożej Anielskiej, Nowy Targ – Kowaniec; Kościół św. Jadwigi Królowej, Nowy Targ – Bór; Kościół św. Jana Pawła II, ul. Szaflarska 160 – 

• MUZEUM PODHALAŃSKIE od 1994 roku mieści się w budynku ratusza miejskiego, jednego z najbardziej reprezentacyjnych budynków Nowego Targu. Zamysł stworzenia muzeum zrealizowała grupa działaczy Komisji Opieki nad Zabytkami przy Oddziale PTTK Gorce pod przewodnictwem Czesława Pajerskiego - długoletniego społecznego kustosza muzeum. Obecnie placówka nosi jego imię.

Pierwsza kolekcja muzealna w Nowym Targu powstała przed I wojną światową w budynku nowotarskiego Gimnazjum pod kierunkiem profesora Kazimierza Barana. Obecne zbiory muzeum liczą ponad 7000 eksponatów zgromadzonych w kilku działach: etnograficznym, artystyczno-historycznym i przyrodniczym. Udostępnione są na wystawach czasowych oraz stałej zatytułowanej: „Nowy Targ na przełomie XIX i XX wieku, miasto którego już nie ma”. Na wystawie tej pokazanych jest kilka warsztatów rzemieślniczych: szewstwo, bednarstwo, garncarstwo, kuśnierstwo, tkactwo, kowalstwo, stolarstwo oraz wnętrze oficyny drukarskiej. Eksponaty to w przeważającej części dary mieszkańców Nowego Targu i miejscowości na Podhalu, Spiszu i Orawie. Muzeum od 1994 roku mieści się w budynku ratusza miejskiego, jednego z najbardziej reprezentacyjnych budynków Nowego Targu. LAktualny kształt nowotarski ratusz zawdzięcza burmistrzowi Jakubowi Podkanowiczowi, który przebudował i zmodernizował go na przełomie XIX i XX w. Obecnie ratusz jest budynkiem dwukondygnacyjnym, frontem zwróconym na południe - ku Tatrom, neoklasycystycznym z przeszkloną wieżą, na której znajduje się zabytkowy zegar. Wieża jest zakończona iglicą z mieczem, kołem tortur i gałązką palmy - atrybutami świętej Katarzyny - patronki miasta.

Cena podstawowa 780 pln obejmuje: przejazdy  minibusem, zakwaterowanie w pokojach 2-osobowych z łazienkami w SARAPATCE W JURGOWIE, 2 obiadokolacje, 2 śniadania, opiekę duszpasterza pielgrzymów. Cena podstawowa nie obejmuje: biletów wstępów ( złotówki w Polsce, EURO na Słowacji) do zwiedzanych obiektów, napiwków, dodatkowych posiłków innych wydatków własnych.