WTOREK 05. XI. 24                     ŚWIĘTY KRZYŻ      ŚWIETOKRZYSKI PN     ŚW. KATARZYNA     SZYDŁOWIEC     SPAŁA

ŚWIĘTY KRZYŻ  –  SANKTUARIUM RELIKWII KRZYŻA ŚWIĘTEGO -  Opactwo na Świętym Krzyżu (inaczej opactwo świętokrzyskie lub łysogórskie) – zespół klasztorny założony przez benedyktynów, położony na Świętym Krzyżu (Łysej Górze), w Nowej Słupi. Przechowywane w nim są relikwie Krzyża Świętego, od których opactwo i wzgórze wzięło swoją nazwę. Od 1936 klasztor zamieszkuje Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Data założenia opactwa benedyktynów na Łysej Górze nie jest znana. Tradycja benedyktyńska przypisuje fundację Bolesławowi Chrobremu w 1006 roku. Pewnym jest, że klasztor i romański kościół ufundowane zostały pomiędzy latami 1102-1138 przez Bolesława Krzywoustego. Początkowo pw. Świętej Trójcy, od XV wieku pw. Świętego Krzyża, po tym gdy w 1306 książę Władysław Łokietek przekazał łysogórskim benedyktynom relikwie drzewa Krzyża Świętego (przechowywane od XVIII wieku w kaplicy Oleśnickich i wg legendy podarowane przez Emeryka, królewicza z Węgier). Opactwo było najważniejszym sanktuarium religijnym w Królestwie Polskim. Siedmiokrotnie odwiedzał je Władysław Jagiełło (m.in. w drodze na koronację w Krakowie oraz w drodze pod Grunwald), dziesięciokrotnie przebywał w klasztorze król Kazimierz Jagiellończyk, sześciokrotnie król Zygmunt Stary, trzykrotnie król Zygmunt August.

ŚWIĘTOKRZYSKI Park Narodowy -  jeden z 23 parków narodowych na terenie Polski, utworzony w 1950 r. Park położony jest w centralnej części Gór Świętokrzyskich i obejmuje: pasmo Łysogór (z najwyższym szczytem Łysicą – 614 m n.p.m. i Łysą Górą – 595 m n.p.m.), część Pasma Klonowskiego (z górami Psarską i Miejską), Doliny Wilkowskiej i Doliny Dębniańskiej, a także kilka eksklaw – m.in. Górę Chełmową, Las Serwis i Skarpę Zapusty (od roku 1996)^[3], las koło Grzegorzowic^[4] (od 2021 r.).  Na Łysej Górze znajduje się Muzeum Przyrodnicze Świętokrzyskiego Parku Narodowego.

ŚW KATARZYNA -znajduje się u podnóża Łysicy (612 m n.p.m.) – najwyższego szczytu Gór Świętokrzyskich. Przez wieś przepływa strumień, który jest jednym z cieków źródłowych Czarnej Nidy. Zespół klasztorny bernardynek, założony w drugiej połowie XV w., początkowo jako klasztor bernardynów. Wielokrotnie przebudowywany i obecnie w zasadzie bezstylowy. Wyjątkiem jest otoczony krużgankami renesansowy wirydarz z 1633 r. W skład zespołu klasztornego wchodzi kościół pw. św. Katarzyny. W XIX w. wyposażenie świątyni uległo zniszczeniu na skutek pożaru. Z dawnego wyposażenia zachował się wyłącznie obraz Madonny z XVI w. Figurka św. Katarzyny jest prawdopodobnie kopią figury zaginionej w pożarze. Pierwotna figura według tradycji została tu sprowadzona z północnej Afryki.

SZYDŁOWIEC -Położony na Przedgórzu Iłżeckim nad rzeką Korzeniówką. Liczba mieszkańców 11 837. Ośrodek wydobycia i obróbki piaskowca oraz przemysłu elektromaszynowego. Historycznie położony w ziemi radomskiej. Z dawnej świetności miasta z czasów Szydłowieckich i Radziwiłłów zachował się ratusz, kościół i zamek. W mieście znajdują się także liczne pomniki, kapliczki i miejsca pamięci. Wokół Szydłowca rozciąga się kompleks lasów, które są pozostałością pierwotnej Puszczy Świętokrzyskiej. Zamek – wybudowany przez Stanisława Szydłowieckiego w latach 1470–1480 na miejscu dawnego grodu. Kolejnymi właścicielami zamku byli Radziwiłłowie, którzy dokonali niewielkiej rozbudowy w XVII i XVIII wieku. W 1802 roku zamek oraz dobra szydłowieckie zakupiła księżna Anna Sapieżyna Zamoyska, która odsprzedała go w 1828 roku skarbowi Królestwa Polskiego. Budynek obecnie jest siedzibą Szydłowieckiego Centrum Kultury oraz jedynego w swoim rodzaju w Europie Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych. Kościół farny – wzniesiony u schyłku średniowiecza, w południowej pierzei rynku w 1401 roku. Początkowo był drewniany, w końcu 1493 roku Jakub Szydłowiecki rozpoczął budowę murowanej świątyni, ukończył ją jego brat Mikołaj Szydłowiecki przed 1525 W kościele znajduje się wiele oryginalnych zabytków m.in. płyta nagrobna Mikołaja Szydłowieckiego oraz pomnik nagrobny Mikołaja Radziwiłła i jego żony Marii w kształcie śpiącej Ariadny. Kościół posiada również XIX-wieczne organy, używane także do celów koncertowych.  Ratusz – zlokalizowany w centrum miasta, zgodnie z tradycjami średniowiecznymi, w Rynku Wielkim. Budowla ta powstała w latach 1602–1629 i należy do najlepiej zachowanych późnorenesansowych zabytków w Polsce. PRZEJAZD DO SPAŁY. OBIADOKOLACJA I NOCLEG

                        CZWARTEK 06. XI. 24        SPAŁA                    WITÓW                   PIOTRKÓW TRYBUNALSKI

MSZA ŚW. W KOŚCIELE W SPALE. Śniadanie.  SPAŁA ( obecnie diecezja łowicka)-to znana miejscowość wypoczynkowa nad Pilicą na terenie dawnej Puszczy Pilickiej, obecnie Spalskiego Parku Krajobrazowego. Posiada dobre warunki klimatyczne. W jej okolicach odbywały się polowania w których uczestniczyli królowie polscy, carowie rosyjscy i prezydenci Polski Międzywojennej. Podczas zaborów tereny te należały do Królestwa Polskiego, którego władcami byli carowie rosyjscy.W 1945 po wycofaniu się Niemców pałacyk prezydencki został najpierw niemal całkowicie rozszabrowany przez okoliczną ludność, a następnie po wkroczeniu Rosjan został przez nich spalony jako carska pozostałość. Dzisiaj po pałacyku został tylko obrys fundamentów. W czasach PRL Spałę zmieniono na ośrodek wczasów pracowniczych FWP, teren zawodów sportowych, ośrodek szkoleń i spotkań rozmaitych specjalności. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.W poł. lat 70. XX w., w lasach spalskich, na północ od wsi Konewka, w głębokim lesie, powstał Ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów w Konewce. W 1981 przekazana Lotowi na ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy, ale nie sprawdziła się w tej roli. Obiekt został zburzony w 2011.  1 maja 1985 arcybiskup warszawski, kardynał Józef Glemp utworzył w Spale parafię Matki Bożej Królowej Korony Polskiej. W 1992 przy kościele zbudowano Kościół Polowy Armii Krajowej. Jego głównym akcentem są wykonane w drewnie przez kustosza Domu Pamięci – Mieczysława Lisowskiego Stacje Męki Pańskiej, nazywane Drogą Krzyżową AK. W 2000 po 62 lat przerwy powrócono do organizowania dożynek prezydenckich w Spale. Od 2005, od maja do października w każdą drugą niedzielę, odbywają się Spalskie Jarmarki Antyków i Rękodzieła Ludowego. Impreza została nagrodzona w 2007 jako Najlepszy Produkt Turystyczny 2007 roku. Organizatorem imprezy jest Robert Papis. Posąg Żubra w Spale – statua żubra naturalnej wielkości znajdująca się w Spale, która pierwotnie była częścią pomnika stojącego w Zwierzyńcu, upamiętniającego polowanie zorganizowane przez cesarza Aleksandra II w Puszczy Białowieskiej. KOŚCIÓŁEK PREZYDENCKI W SPALE: Stanisław Wojciechowski, prezydent RP w latach 1922-1926 był pomysłodawcą wzniesienia kościółka. Po zamachu majowym nowy gospodarzem Spały został Ignacy Mościcki, który tak ukochał to miejsce, że nazwano je „drugim Belwederem”; prezydent spędzał tu tyle samo czasu co w Warszawie. Prezydent Mościcki zrobił wiele dla Spały i jej świetności. Spalski kościółek właśnie prezydentowi Mościckiemu zawdzięcza najcenniejsze elementy swojego wyposażenia. W 1927 r. kaplica zyskała osiem witraży, zaprojektowanych przez Jana Winiarza i wykonanych przez krakowską firmę Żeleńskiego. Przedstawiają one Zwiastowanie Najświętszej Marii Panny, Boże Narodzenie, Świętą Rodzinę, Ucieczkę do Egiptu, Cud w Kanie Galilejskiej, Ukrzyżowanie, Zesłanie Ducha Świętego i Matkę Boską Królową Korony Polski. W 1933 r. leśnicy polscy ufundowali rzeźbiony ołtarz św. Huberta oraz nadbudowę ołtarza z postacią Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej. Ołtarz został poświęcony 3 XI 1933 r.  1 V 1985 r. arcybiskup metropolita gnieźnieńsko-warszawski Józef kard. Glemp erygował przy kościele w Spale parafię pw. Matki Bożej Królowej Korony Polskiej. Do dzisiaj kościół w Spale pozostał w stanie niezmienionym. Uznano go za zabytek architektury sakralnej. Obok kościoła parafialnego, w lutym 1992 r., wzniesiono ołtarz polowy, upamiętniający 50. rocznicę powstania Armii Krajowej. 7 VI 1992 r. biskup pomocniczy łowicki Józef Zawitkowski poświęcił i oddał ołtarz do użytku. Ołtarz, nazywany kościołem polowym, ustawiony jest na niewielkim podwyższeniu, w szałasowej obudowie, na której tylnej ścianie zawieszono ryngraf Matki Bożej, rzeźbiony w drewnie. Na kolumnach ołtarza zawieszone są rzeźby dwóch krzyży: Armii Krajowej i Harcerski. Z prawej strony ołtarza umieszczono siedmiometrowy krzyż drewniany z rzeźbą Chrystusa ukrzyżowanego. Po bokach placu ustawiono rzędy słupów, pojedynczo zadaszonych, na których zawieszone są stacje Męki Pańskiej. Tradycyjnym obrazom męki Chrystusa nadaje specjalny charakter inne niż zwykle nazewnictwo, a także przypisana do każdej stacji data, mająca ścisły związek z losami Polski i dziejami Armii Krajowej. Z tych względów Stacjom nadano nazwę „Droga Krzyżowa Armii Krajowej”.

WITÓW – Kościół pw. św. Małgorzaty i św. Augustyna w Witowie – parafialny kościół rzymskokatolicki we wsi Witów-Kolonia z cudownym obrazem Matki Bożej Zwiastowania. Po rekoronacji obrazu świątynia nosi miano Sanktuarium Matki Bożej Zwiastowania. Kościół, należący niegdyś do opactwa norbertanów, został ufundowany przez biskupa płockiego Wita z Chotla w 1179; od jego imienia pochodzi nazwa „Witów”. W 1241 na klasztor napadli Tatarzy, mordując wszystkich zakonników i zakonnice. Według legendy trzy zdołały uciec do pobliskiego lasu i dzięki temu przeżyły. W czasie gdy w pobliskim Piotrkowie Trybunalskim odbywały się zjazdy sejmów walnych, w witowskim klasztorze przebywali królowie polscy. Rozbudowany w 1677, był później jeszcze wielokrotnie przebudowywany i obecnie ma charakter barokowy. Od połowy XIX wieku, kiedy miała miejsce kasata zakonu, kościół popadał w ruinę. Udało się jednak witowską świątynię odratować. Dzięki staraniom byłego proboszcza ks. kanonika Grzegorza Gogola odrestaurowano cały kościół oraz doprowadzono do rekoronacji obrazu i nadania tytułu sanktuarium maryjnego.  Świątynia jest bazylikowa, trzynawowa, z dwiema czterobocznymi wieżami. Barokowe wnętrze kościoła pochodzi z I połowy XVIII wieku. Centralnym miejscem jest ołtarz główny z cudownym obrazem Matki Bożej. W świątyni znajdują się 12-głosowe organy, stiuki i zdobienia ścienne. Z dawnego klasztoru pozostała baszta bramna, pełniąca obecnie funkcję dzwonnicy oraz jedno skrzydło klasztoru, obecna plebania. Witowskie opactwo norbertanów było niegdyś jednym z najzamożniejszych klasztorów w Polsce, funkcjonowało nawet przysłowie „czerwony jak opat witowski”. 9 maja 1999 r. w kościele odsłonięta została tablica upamiętniająca ks. Rocha Łaskiego (1902 - 1949), kapłana diecezji łódzkiej, kapelana Wojska Polskiego, więźnia KL Dachau, proboszcza tutejszej parafii w latach 1946–1949, który po aresztowaniu i pobiciu przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa zmarł 13 maja 1949 r.  Sanktuarium Matki Bożej Zwiastowania w Witowie to miejsce, które przyciąga wielu pielgrzymów i wiernych z różnych stron. Jego piękna architektura i duchowe znaczenie sprawiają, że jest to miejsce, które warto odwiedzić. Niezależnie od tego, czy jest się pielgrzymem, czy miejscowym mieszkańcem, sanktuarium oferuje możliwość modlitwy, refleksji i spotkania z Bogiem.

PIOTRKÓW TRYBUNALSKI SANKTUARIUM MB TRYBUNALSKIEJ -  Matka Boża Trybunalska z cudownego obrazu w piotrkowskiej świątyni Ojców Jezuitów, ukoronowanego 26 maja 2006 roku w Warszawie przez papieża Benedykta XVI. Korony dla Matki Bożej Trybunalskiej poświęcił Ojciec świety Jan Paweł II w czasie audiencji generalnej 27 X 2004 roku w Watykanie. Pewien młody kapłan w real;nym zagrożeniu życia wezwał na pomoc NMP. Cudownie ocalony pojechał do Rzymu i tam zamówił u włoskich mistrzów obraz Pocieszenia Najświętszej Maryi Panny, który potem przywiózł do Trybunalskiego Grodu.”Nie wiadomo nic pewnego na temat początków obecności obrazu w Piotrkowie. Stare zapisy (tym razem już nie legendarne, ale historyczne) podają, że w 1580 roku został on ofiarowany Trybunałowi Koronnemu, czyli najwyższemu sądowi ówczesnej Rzeczpospolitej. Ustanowił go dwa lata wcześniej w Piotrkowie król Stefan Batory. Utworzenie Trybunału Koronnego było przełomem w dziejach sądownictwa polskiego, bowiem oddzielało władzę sądowniczą od ustawodawczej i wykonawczej, ale dla Piotrkowa miało także ogromne znaczenie ekonomiczne. Polityczna rola miasta i coroczne, tłumne zjazdy szlachty zainteresowanej działalnością Trybunału, sprzyjały jego rozwojowi gospodarczemu, szczególnie w XVI i w początkach XVII wieku. Ul. PIJARSKA 4

PIOTRKÓW TRYBUNALSKI  KŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚW. -SANKTUARIUM MB PIOTRKOWSKIEJ Cudowny wizerunek Matki Bożej PIOTROWSKIEJ umieszczony w bocznym ołtarzu przytęczowym, swoim istnieniem wyprzedza czas powstania obecnej, murowanej świątyni i łączy się z dziejami pierwszego, drewnianego kościoła. Inicjatorem dzieła był o. Leonard Starczewski, ówczesny prowincjał bernardynów. On to, lustrując w 1624 roku pierwotną fundację, zwrócił uwagę na brak w nowo urządzonym wnętrzu świątyni wizerunku Matki Bożej. Niezwłocznie zlecił malarzowi zakonnemu, przebywającemu w bernardyńskim klasztorze św. Anny pod Przyrowem, biegłemu w sztuce malarskiej, aby wykonał wizerunek Matki Bożej. Obraz Madonny z Dzieciątkiem namalowany został olejno na miedzianej blasze. Wizerunek ten niedługo po swoim powstaniu zyskał sławę dzieła wyjątkowego zarówno pod względem walorów estetycznych jak i duchowych. O jego znaczeniu mówi kronika klasztorna, opisująca niezwykłe dzieje związane z powstaniem i rzekomą, nadprzyrodzoną ingerencją w nadanie mu ostatecznego wyrazu. Podobno artysta usiłował namalować Dzieciątko z główką czule przytuloną do Matki (Eleusa). Na drugi dzień zauważył, że główka Pana Jezusa jest wyprostowana i oddalona od Matki Bożej (Hodegetria). Ukończone w 1625 roku malowidło zyskało ogólny rozgłos. Brat głównego fundatora, Stanisław Starczewski, opat płocki, ujęty szczególnym pięknem obrazu, wyłożył 1000 złp na wykonanie dlań specjalnego ołtarza. Na zasuwie umieszczono obraz olejny na płótnie autorstwa Władysława Maleckiego, wzorowany na Wniebowzięciu Matki Bożej Murilla. 19 sierpnia 2002 r. w Kalwarii Zebrzydowskiej bł. Jan Paweł II poświęcił złote korony dla Matki Bożej Piotrkowskiej. Uroczystej koronacji dokonał 1 czerwca 2003 r. abp Władysław Ziółek, metropolita łódzki w asyście swoich biskupów pomocniczych i bpa Maksymiliana Leona Dubrawskiego OFM z diecezji kamieniecko-podolskiej na Ukrainie. POWRÓT DO SPAŁY. OBIADOKOLACJA I NOCLEG

                             PIĄTEK 07. XI. 24             SPAŁA               PRZEDBÓRZ                      WŁOSZCZOWA

MSZA ŚW. W SPALE Śniadanie. Przejazd do  PRZEDBÓRZA - Przedbórz – miasto w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, położone na Wyżynie Przedborskiej nad rzeką Pilicą. Leży na pograniczu województw łódzkiego i świętokrzyskiego, w odległości 92 km od Łodzi, 75 km od Kielc i 73 km od Częstochowy. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Przedbórz.  Przedbórz uzyskał lokację miejską przed 1370 rokiem. Miasto królewskie w powiecie chęcińskim województwa sandomierskiego w drugiej połowie XVI wieku W Przedborzu zachował się unikatowy zespół barokowych kapliczek typu słupowego, powszechnie nazywanych „kapliczkami cholerycznymi”. Zostały one wzniesione dla ochrony miasta przed epidemiami cholery, szalejącymi w okolicach Przedborza w XVII wieku. Kapliczki te ustawiano przy wjazdach do miasta, aby zarówno wjeżdżający, jak i wyjeżdżający z niego mogli się pod nimi modlić do Boga o odsunięcie groźby zarażenia się tą chorobą. Do dzisiaj przetrwało w Przedborzu pięć takich kapliczek. Można je znaleźć przy ulicach: Kościelnej, Podzamcze i Koneckiej. Wsparte są na wysokich podstawach, mają wysokie słupy (okrągłe lub prostopadłościenne), a ich zwieńczenie stanowią tzw. latarnie (jedno– lub dwukondygnacyjne). Umieszczono w nich figurki i wizerunki świętych. Kapliczki przykrywane były murowanymi daszkami z metalowym krzyżem. W podobny sposób broniono się w dawnym Przedborzu przed innymi plagami. Stawiano tutaj również kapliczki dla ochrony przed pożarami, gnębiącymi miasto w XVII wieku. Świadczy o tym kapliczka, znajdująca się u wjazdu do miasta przy ul. Cmentarnej, a poświęcona św. Florianowi. Posiada ona niemal identyczną formę, jak opisane wcześniej „kapliczki choleryczne”. Przy ulicy Kieleckiej, naprzeciw kościoła, znajduje się Muzeum Ludowe Ziemi Przedborskiej. Muzeum gromadzi eksponaty związane z dawną kulturą przedborską oraz z historią miasta.

WŁOSZCZOWA – SANKTUARIUM MB WŁOSZCZOWSKIEJ W nawie głównej wisi barokowy obraz nieznanego, krakowskiego autora przedstawiający całopostaciowo Najświętszą Maryję Pannę z Dzieciątkiem na lewym ręku wraz z klęczącymi po obu stronach świętymi: Joachimem i Józefem. Nad całością przedstawienia górują anioły i łaciński napis Virgo et Mater Immaculata ora pro nobis (pol. Panno i Matko Niepokalana, módl się za nami). Maryja stoi na kuli ziemskiej z wężem. Obraz został sprowadzony do Włoszczowy w 1646 przez księdza Jakuba Chrostkiewicza, kanonika i oficjała kurzelowskiego. Obraz ten ma opinię cudownego i sprawia, że miasto jest ośrodkiem życia religijnego oraz pielgrzymkowego. Został ukoronowany koronami papieskimi 3 czerwca 2007. Koronacji dokonał kardynał Henryk Gulbinowicz w obecności biskupów kieleckich: Kazimierza Ryczana, Kazimierza Gurdy i Mariana Florczyka. Przy kościele, wiosną 2006, posadzony został dąb pamiątkowy Jana Pawła II. Stoi tam też pomnik Jana Pawła II z 2015.

Cena podstawowa 760 pln obejmuje: przejazdy klimatyzowanym autokarem lub przy mniejszej grupie minibusem, zakwaterowanie w pokojach 2-osobowych z łazienkami w OŚRODKU OSTOJA diec. łowickiej, 2 obiadokolacje, 2 śniadania, opiekę duszpasterza pielgrzymów. Cena podstawowa nie obejmuje: biletów wstępów do zwiedzanych obiektów, napiwków, dodatkowych posiłków innych wydatków własnych. +